نام: منصور

نام خانوا دگى: صالحى دومشهرى

فرزند: محمد

تاریخ تولد: 1337/7/1

محل تولد: روستاى دومشهر بخش

مرکزى شهر میناب استان هرمزگان

تاریخ شهادت: 4/10/1365

محل شهادت: جبهه هاى جنوب- منطقه عملیاتى کربلاى 5

سمت: دانش آموز معلم

خلاصه اى از زندگینامه و نحوه شهادت

شهید منصور صالحى دومشهرى در سال 1347 در روستای دومشهر تابعه بخش مرکزى شهرستان میناب در خانواد ه اى مذهبى پا به عرصه وجود گذاشت.تحصیلات ابتدایى و راهنمایى تحصیلى را در همان روستا گذارند. از کودکى در محافل مذهبى شرکت مى کرد. از9 سالگى نماز را بپا مى داشت و از 11 سالگى روزه مى گرفت. از آنجا که علاقه وافرى به شغل مقدس معلمی داشت در تاریخ 28/8/63بمنظور ادامه تحصیل وارد تربیت معلم امام جعفر صادق (ع) شهرستان میناب شد. ایشان در دوران تحصیل از هوش و استعداد بسیار بالا برخوردار بود. تا سال 65 در پایه سوم تربیت معلم مشغول تحصیل بودند. در همان سال دفاع از نظام و اسلام را به کلاس درس ترجیح دادند و به عنوان بسیجى براى دومین بار عازم جبهه هاى نور علیه ظلمت شدند. ایشان در جبهه بعنوان تک تیرانداز دسته سوم یا زهرا (س)گردان 416 لشکر ثاراله بودند. سرانجام در تاریخ 4/10/1365 در عملیات کربلای 5 منطقه شلمچه شربت شهادت را نوشید و به درجه رفیع شهادت نایل آمد. مدتى مفقود الاثر بودند تا اینکه در تاریغ 19/5/66 پس از 11 سال پیکر مطهر این شهید والا مقام توسط گروه تفحص و معراج شهداى تفحصى به خانواده اش تحویل و در گلزار شهداى روستاى دومشهر بخاک سپرده شد.

روحش شاد و راهش مستدام باد..

فرازى از وصیت نامه شهید

او مى نویسد: ((ما هم باید مثل یاران و اصحاب باوفاى امام حسین (ع) او را یارى کنیم تا به یارى خدا جنگ به نفع اسلام و مسلمین تمام شود. پدر جان در ایام عملیات هزاران هزار جوان به خون خود غلطان مى شوند. کسانیکه عاشقانه به سوى معشوق خویش پر مى گشایند. آنها که نور چشم و امید هزاران پدر و مادر هستند. من نیز مى خواهم مانند آنها بسوی معشوق خویش بشتابم.))

نام: سید عبدالحسین

نام خانوادگى: موسوى پو ر

فرزلد: سید احمد

تاریخ تولد: 17/10/1334

محل تولد: روستاى شهوار، بخش

مرکزى شهر میناب، استان هرمزگان

تاریخ شهادت:7/11/1365

محل شهادت: پاسگاه زید

خلاصه اى از زندگینامه و نحوه شهادت

برادر شهید عبدالحسین موسوی پور فرزند سید احمد بشماره شناسنامه 107 حوزه یک میناب محل تولد شهوار شهید بزرگوار در تاریخ 6/9/63 در رشته علوم تجربى دوره کاردانى وارد مرکز تربیت معلم شهید باهنر بندرعباس گردید نامبرده از جمله دانمسجویان متعهد و باتقواى این مرکز بود شهید موسوى پور از دانشجویان شاخص تربیت معلم بود که در زمینه هاى پرورشى و مذهبى با سایر دانشجویان و سرپرستان و مربیان پرورشى فعالیت چشمگیرى داشت شهید موسوى پور در خرداد ما ه 1365 با معدل 02/16 از این مرکز فارق التحصیل شد این دانشجو در راستاى انقلاب و خط امام گام برمیداشت همیشه اوقات پیشگام بود و همین امر باعث گردید که این افتخار بنام خود و خانواده و آموزشگاه خود به ثبوت برساند. شهید از افراد فعال و خیر مسجد اصغریه بود. از طریق مسجد به فقر او نیازمندان کمک مى نمود. در نماز جماعت شرکت مى کرد و به نماز اول وقت اهمیت زیادى مى داد. پس از اتمام تحصیل، دفاع از اسلام و اعتقادات خود را بر هر کار دیگرى مقدم دانست و در جبهه حاضر شد و به عنوان آر. پى. جى زن به صف دیگر رزمندگان اسلام پیوست و این حضور سید آنقدر ادامه یافت تا به اجداد مطهرش پیوست.

روحش شاد و راهش پر رهرو باد.

نام: محمد رضا

نام خانوادکى: مبین

فرزند: معصومعلى

تاریخ تولد: 5/1/1340

محل تولد: شهر نى ریز استان فارس

تاریخ شهادت: 28/11/1364

محل شهادت: فاو

میزان تحصیلات: دیپلم

محل خدمت: میناب- بخش بشاگرد

خلاصه اى از زندگینامه و نحوه شهادت

شهید محمد رضا مبین در تاریخ 22/8/1362 به عنوان معلم به استخدام آموزش و پرورش شهرستان میناب درآمد. از آنجا که علاقه وافرى به خدمت در مناطق محررم داشت به صورت داوطلبانه عازم خدمت در منطقه محروم بشاگرد گردید. در آنجا به سمت مدیر و آموزگار دبستان روستاى تچک بخش بشاگرد به امر تعلیم و تربیت نونهالان آن خطه محروم مشغول شد. این معلم شهید علاوه بر تدریس دانش آموزان، در هدایت مردم جهت شناخت اهداف مقدس انقلاب اسلامی نیز کوشا بود. سرانجام جبهه نبرد حق علیه باطل را به جبهه تعلیم و تربیت ترجیح داد و عازم مناطق جنگى گردید. سپس در تاریخ28/11/61 در منطقه عملیاتى فاو به درجه رفیع شهادت نایل آمد.

روحش شاد و یادش گرامى باد.

وصیمت نامه محمد رضا مبین اعزامى از نى ریز فارس

بسم الله الرحمن الرحیم

ربنا افرغ علینا صبرا وثبت اقدامنا

   سلام بر رسول الله سللأم بر شیر بیشه شجاعت على (ع) سلام بر  حسین (ع) و سلام بر مهدى (عج) و نایب بر حقش روح خدا. اکنون که وصیت نامه خودم را مى نویسم نمى دانم چه بنویسم و  چه بگویم چون خدایا تو خود از دل بنده آگاه هستى و بند ه ات را خوب مى شناسى و من خود را لایق نمی دانم که بنام یک رزمنده بنشینم و وصیتنامه بنویسم خدایا چه بگویم وچه بنویسم از اعمال بدم بنویسم از دور بودنم از قافله بنویسم، ولى خوب خدایا تو رئوف هستى و مهربان از تو میخواهم بحق آن خونى که همیشه جوشش آن است که جوانان رابه شورش انداخته و مانند یاران خود امام حسین عاشقانه بسوی تو مى آیند توئى که همه چیز هستى و هرچه بخواهى مى کنى….  و هیچ کارى جز به اراده تو نیست از تو مى خواهم به عزت و جلالت مرا هر آنچه که… خدایا خود میدانى که جز براى رضاى تو و براى یارى دین تو به جبهه نیامدم و از تو مى خواهم که از این بنده و ضعیف این قدم ناچیز را قبول کنى امروز وظیفه تک تک افراد است که راه شهدا را ادامه دهند و نگذارند که این خونها پایمال گردد .